We zijn compleet……………….

Op zaterdagmorgen vertrekken we uit Aguessac om 9:00 uur. We zouden later kunnen gaan maar de weg naar de A75 gaat dicht omdat de Tour de France vandaag in dit gebied wordt verreden. En anders staan we tot 20:00 uur vanavond vast, en dat is niet helemaal de bedoeling. Moeten we onze bloedjes van kindertjes aan hun lot overlaten……

We besluiten om niet ten zuiden van de brug de snelweg op te gaan want dan moeten we  door Millau rijden. Stel je voor dat we de wegversperring in rijden, worden wij nooit vrolijk met zo’n grote camper. Dan maar tien euro voor de brug betalen en tenslotte krijg je dan ook waar voor je geld om over de brug te rijden. Het blijft mooi! (beetje duur weliswaar!)

Na de brug besluiten we om binnendoor naar onze eindbestemming te rijden, Cazedarnes is de bestemming naar Villa Le Paradis zoals het huis heet. We gaan over een bergweg met af en toe een paar flinke haarspeldbochten. Het is altijd stevig chauffeuren met onze camper op dit soort wegen maar ik geniet: een prachtige overweldigende natuur, een perfect rijdend voertuig is ons deel. We rijden in ongeveer twee uur naar Cazedarnes en als we op de weg naar het huis rijden herkent Agnes plotseling een bruggetje wat ze op Google Streetview had gezien. Nog een paar honderd meter en daar herkennen we het blauwgroene hek van Villa le Paradis.  De camper zetten we 100 meter verderop op een parkeerplaats. We zijn veel te vroeg, het is net twaalf uur geweest, maar toch kloppen we even aan en zowaar, een huishoudelijke hulp is het huis voor ons aan het klaar maken.

Het ziet er echt fantastisch uit, ergo het zwembad roept, maar laten we ons toch even beheersen.  We kunnen volgens de dame om 15:00 zeker terecht en misschien iets eerder. We gaan eerst boodschappen doen bij de Carrefour in Cazouls les Beziers, 10 km verderop.

Als we terugkomen moeten we de camper achteruit de oprit afrijden, met beleid want aan beide zijdes heb ik ongeveer een halve meter ruimte. De camper glist zelfs een beetje naar beneden over kiezeltjes, maar gelukkig dat was maar een tiental cm. Agnes buigt een grote tak naar achter en daarmee hebben we de ruimte om naar beneden te rijden. Zo die staat, alleen naar boven rijden wordt nog een toer. Toch heb ik op steilere wegstukken de camper naar boven gekregen en met zijn nieuwe koppeling moet dat geen probleem zijn. Het nadeel van onze camper is dat we voorwielaandrijving hebben en daar het grootste deel van het gewicht op de achteras zit, is dit een aantal andere keren ook wel vervelend geweest. De voorwielen slaan dan door. Desnoods zetten we de Transporter er voor om een klein zetje te geven. Afijn, volgende week zaterdag een uitdaging. Eerst de oprit vegen dat er geen kiezels zijn, stuur recht en gas geven.

We gaan het huis inspecteren. Wat zijn wij blij met deze keuze! Een goed geoutilleerde keuken, goede bedden, goede Wi-Fi en een Sonos  muziekinstallatie. Ik denk dat we veel Spotify zullen luisteren. Voor ieder stel een kamer en ook uiteraard voor Remco een kamer. Buiten op een veranda een grote tafel waar we met zijn allen aan kunnen zitten en uiteraard het zwembad met ligstoelen, parasols. Het blijkt dat het zwembad een prachtige verlichting heeft, nee de verhuurder heeft geen letter gelogen dat dit echt een huis is voor een grotere groep en zal voldoen aan al je eisen. Hier gaan we ons prima vermaken de komende week! We zullen maar zeggen, het kost een paar centen maar je hebt wat.

We gaan de camper uitladen en na ongeveer tien keer heen en weer lopen is alles binnen. Inmiddels is het 15:00 uur en Mark appt dat ze ongeveer 16:00 uur tot 16:30 daar zijn. Wij plonzen in het zwembad. Wat een weldaad!

Om 16:15 horen we een Transporter het terrein opdraaien en daar zijn onze bloedjes van kindertjes. De Aah’s en Oohs zijn niet van de lucht asl ze binnen komen. Als Christiaan het zwembad ontdekt springt hij er in zijn onderbroek in. Geen tijd om de zwembroek aan te trekken.

Het is happy hour met bubbels en verder eten we stokbrood, kaasjes, brie, pathé en drinken we water, wijn, bier en amigo’s , kortom het is gezellig alsof we elkaar maanden niet gezien hebben. Regelmatig kijk ik eens naar Agnes. Ze glundert met al haar kids en aanhang om zich heen. En dat is ook zo en om de afsluitende zin van het vorige artikel weer eens te gebruiken, we zijn bevoorrecht…………..