Als een mmmmm in Frankrijk.

Vrijdag 24 juli.

De tekst komt van mijn collega Rob, eer aan degene die het toekomt. Dit is in een nutshell beschreven wat voor leven wij op dit moment hebben in Villa le Paradis. Zoals Sandra reeds opmerkte in een reactie, het huis doet zijn naam eer aan.

Het is alweer de laatste dag in ons paradijsje en we genieten met volle teugen. We hebben net Ingmar en Mandy opgehaald, die 40km verderop op een camping zaten. Ingmar is de zoon van Sandra (zus van Agnes) en Remco en Ingmar trekken al jarenlang gezamenlijk op. Bij de duikclubs Maritim en DVHHW is Ingmar geen onbekende meer want hij heeft heel wat weekends met ons mee geweest. Ingmar en Mandy liggen reeds in het zwembad met de rest van de club.

Hoe is ons avontuurlijke leven de afgelopen week verlopen. Nou dat was zo enerverend dat ik het maar niet beschreven heb. Ik zal een poging doen een dag te beschrijven.

Onze slaapkamer grenst beneden aan het zwembad. ’s Morgens als ik ontwaak ga ik koffie en thee zetten. Nadat Agnes en ik dit genuttigd hebben gaan wij onze badkleding aantrekken. (Bloot is een te grote cultuurshock en met name voor de schoondochters mocht ik die toevallig in het zwembad tegen komen). Wij laten ons in het water glijden en wij trekken een aantal baantjes. Wij lopen terug naar onze slaapkamer en breng ik een bezoek aan onze walk-in douche. Na een enerverende waterstraal gaan we in korte broek en T-shirt naar de veranda en genieten we van onze tweede bakkie koffie (Ja, Agnes nu ook aan de koffie!). Vervolgens neem ik een licht ontbijtje en daarna zet ik de laptop aan om even de mail te lezen. Inmiddels is het al ongeveer 9:30 en gaan we ons er maar eens toe zetten om een dagindeling te maken. Leidend in dit proces is het tijdstip van happy hour. Dat is bijna elke dag een uur eerder begonnen.

De activiteiten beperken zich tot boodschappen doen bij de Carrefour, lezen aan het zwembad, een verfrissende duik nemen in het zwembad, zinloze discussies voeren over marginale zaken, een duik nemen in het zwembad en meer kan ik echt niet verzinnen. Dan op enig moment gaat de bar open, meestal wel geïnitieerd door de mannen.

Heerlijk dus! Maar ook best wel weer blij dat we morgen weer andere dingen gaan doen.

We eten vooral veel en lekker. Tja met een zoon en dochter die koken als passie hebben wordt je toch echt wel in de watten gelegd.

’s Avonds gaan we op tijd eten daar Menno en Astrid, de ouders van Ingmar en Mandy op tijd komen om het koppel weer op te halen. Als we uiteindelijk klaar zijn met eten, Ingmar en Mandy hebben uitgezwaaid, de bende hebben opgeruimd gaan we met zijn allen zitten. De week is weer omgevlogen en praten we met zijn allen lekker na over de afgelopen week. Het is weer beregezellig aan de stamtafel. Morgen gaan de kids weer terug naar Nederland en wij weer verder Frankrijk in. Wat was het weer een top week!