Het was een nacht die je normaal alleen in een film ziet.
7 augustus 2014 - Dorotea, Zweden
Woensdag 6 augustus
Een titel van een mooi lied van onze eigen Nederlandse troubadour Guus Meeuwis. Dat is helemaal van toepassing op ons nieuwe stekkie vlak voorbij Storuman in Lapland, midden Zweden.
Maar het begint in de ochtend in Tärnaby op de camping. We hebben prinsheerlijk geslapen en de volgende ochtend ontbijten we lekker met bacon en eggs. De vliegvissers staan al weer in de rivier te vissen. Maar ze geven te kennen dat het te warm is en de vis is dan lui. Ik heb er geen verstand van en ik denk dat hij gelijk heeft: hij vangt geen pukkel. Maar het ligt altijd ergens aan, behalve aan je eigen competenties. Herkenbaar geachte lezer?????????
Rond 10:30 rijden we weg nadat we de watertank afgetopt hebben, WC cassettes geledigd en het laatste restje grijs water geloosd hebben. We gaan op zoek naar een nieuwe stek en we willen op een leuke plek aan een meer staan. Vinden iets, echter toch niet mijn keuze en rijden door. We komen langs het dorpje Storuman, wat een dikke stip is op de kaart, dus je verwacht wel een behoorlijke plaats. Dat viel dus tegen. Ik zat net in zijn drie met terugschakelen en kon al weer optrekken: einde 50, einde bebouwde kom.
Voorbij Storuman de E45 opgegaan. Dit is de centrale weg door Zweden en die voert vanaf Götenborg naar de Noorse grens in het allerhoogste puntje Zweden. Dus deze weg is bijna 2000km lang. Best indrukwekkend als je daarover nadenkt. Ik weet het inmiddels al langer, het land is zo ongelofelijk groot en je moet echt plannen met je reisdoelen. Dus als je het hoge noorden van Zweden gaat bezoeken moet je je anders gaan instellen met reizen. Als je veel tijd hebt rijd je elke dag bij wijze van spreken 100km, wat voor veel Nederlanders best veel is. Als je met die instelling landen als Noorwegen en Zweden gaat bekijken en je hebt wat beperkter tijd, ga je jezelf wel beperken in reisdoelen. Dus af en toe een dagje doortrappen is best belangrijk. Dat hoeft vandaag niet bij ons maar deze uitleg is ter onderbouwing van het reizen in zijn algemeenheid in Scandinavië. Wij hebben in Noorwegen een aantal dagen rond de 400km per dag gereden. Met een zware camper wel te verstaan. En dan zit je snel in de buurt van de poolcirkel. Kijk dat schiet op! Uiteraard alleen als het je doel is.
Wij zijn op de E45 in zuidelijke richting gegaan. Inmiddels geeft de Garmin aan dat de camperplaats bereikt is aan ons linkerhand en we komen terecht op een idyllische plek. Aan een riviertje met een stroomversnelling, verschillende vuurplaatsen en helemaal alleen.
We gaan zitten en genieten van de stilte. Het enigste wat je hoort is soms een passerende auto maar ’s avonds is dat nagenoeg niets. Het is oorverdovend stil. Dat is in Nederland ondenkbaar. Er zijn bij ons geen stille plaatsen meer. Er is altijd wel een extern geluid, anders als de natuur. Dit, op deze plek is bijna Zen. Overigens gaan we daar straks weer even verandering in brengen………………….
Tegen 21:00 uur, nadat we een stapeltje dood hout gesprokkeld hebben, gaan we een kampvuurtje maken. Agnes is daar heel bedreven in en in no time hebben we een prachtig vuur. Het ruikt naar dennenhout en dit doet ons weer denken aan de kerstboomverbranding bij ons in het dorp. Daar hoort een wijntje bij en zo gezegd en zo gedaan. Zie de video elders op de site. Wat is dit relaxt. De stilte, het knapperende vuur, wij zeggen niets en kijken in de vlammen. Ieder met zijn gedachten. Gewoon mooi.
Na verloop van tijd heb ik toch besloten om de stilte te doorbreken – we staan tenslotte alleen- en op de laptop heb ik de TOP2000 van Radio 2 staan. De laptop aangesloten op de stereo en met onze nieuwe speakers kan ik een lekker geluid neerzetten. Ingesteld op random play en Itunes besloot ter plekke om voornamelijk jaren 60 te spelen. Wat een sfeertje en wat mooi. Wat wordt je dan een blij mens. Inderdaad, het is een nacht als in een film……………………………..
Donderdag 7 augustus
We hadden gisteravond besloten vandaag op een camping te gaan staan om verschillende redenen. We gaan rijden in zuidelijke richting. Ik had inmiddels al wat info over een camping in Dorotea en dat is een kleine 100km rijden vanaf onze huidige plek. Dorotea is de zuidelijke ingang van Lapland, Zweden. Dus na een simpel ontbijt deze keer zijn we gaan rijden. Na ongeveer 1,5 uur bereiken we inderdaad de camping en we worden allerhartelijks in het Nederlands ontvangen. Een leuk stel dat hier in Zweden vijf jaar geleden de camping heeft gekocht en met volle overgave aan het ondernemen zijn. Hij vertelde dat het een doodse boel was toen hij her kocht. Maar nu steeds meer klanten krijgt. In de zomer runnen ze de camping en in de winter ligt de nadruk op alle mogelijke outdoor activiteiten: sneeuwscooteren, huskytochten, ijsvissen, schieten, langlaufen en bij -30 buiten in de jacuzzi zitten. De camping is ook het hele jaar open, inclusief verhuur van stugas, Zweeds voor een huisje. Ik vind het leuk om reclame te maken voor deze mensen. En hier heen gaan in de winter is best wel een keer een overweging. Wie gaat er mee?
Verder vandaag gewoon eens niets gedaan. Blog bij gewerkt en op de ipad de kranten gelezen. Tja, niets doen is best vermoeiend maar soms ook wel eens leuk.
