NL, we got a problem!

Nee, nee, nee, er is niets ernstigs aan de hand. Tenminste dat vind ik………………………..

Ik zal trachten de observatie te beschrijven.

Agnes merkt op dat ze het warm heeft. En als dit warmbloedige wezen opmerkt dat ze het warm heeft, kan dit maar één ding betekenen: het is buiten warmer als haar lichaamstemperatuur. En dat klopt. Het is 42 graden in de schaduw! Daar merk je weinig van als je in de camper aan het reizen bent, de airco draait overuren. Maar inmiddels om 17:00 uur in midden Frankrijk is dit wel een feit. Daar bestaat maar één remedie voor: nathouden! Maar waar zijn we dan precies? Blijf lezen want begin bij het begin.

Woensdag 16 juli 14:37  is de camper klaar en rolt van het pad van Garage de Vries van Hal in Slootdorp. De boys hebben weer gewerkt als buffels om de versnellingsbak weer gemonteerd te krijgen, soms in de regen maar ze gaan stug door. De klant moet weg en dan gaan we gewoon door. Kijk, dat is de ware mentaliteit! Niet lu….. maar poetsen. Thuis gekomen (om de hoek), water tanken,  alle kratjes , tassen en dozen er in gegooid en 16:20 reden we weg. Even nog bij Fred van de Avia tanken in Middenmeer en vervolgens de A7 op.

Zo, hè, hè, we zijn op pad. Een dikke week later als gepland. We gaan lekker en ik moet zeggen, die bak schakelt fantastisch. Boterzacht glijden de versnellingen in de juiste stand en dat is lang geleden. Geen kraakje, geen piepje, geen rauw geluid als je stationair draai, gewoon geen verschil in geluid als je rij of stil sta met draaiende motor. Dat maak je niet vaak mee!

Onderweg drinken we een keer koffie en tanken we nog een keer, maar uiteindelijk om 21:00 draaien we het parkeerterrein op bij Baraque de Fraiture in de Ardennen. Een patat stoofvlees is het menu vandaag, riant afgeblust in mijn geval met een overheerlijke Jupiler 0,5. (de inhoud hoor, niet het promillage).  Not so bad this way of life! Agnes beperkt het tot een Jus d’Orange (Ik neem straks wel een wijntje). Op de Social Maritim app van onze duikclub wordt nog even “ra, ra waar ben ik” gedaan maar na uitwisseling van de menu’s bij de Wok in Nibbixwoud en ons plekje in de Ardennen zijn we toch weer helemaal up to date. Inclusief Dolf! J

Na onze daghap nog 2 minuten even doorgereden en stonden we op onze camping waar we twee  jaar geleden ook stonden na onze dynamo problemen. Na nog een biertje genuttigd te hebben en Agnes haar wijntje had verslonden was het toch echt wel tijd om te gaan slapen, tenminste, ondergetekende had het wel een keer gehad.

Donderdag 17 juli.

De planning is om zaterdag middag om 16:00 uur in Cazedarnes nabij Bezier te zijn. Dus we hebben nog drie dagen om 900 km te rijden. Dat is goed te doen. Met de camper rijden we meestal tussen de 200 en 400km per dag dus we kunnen redelijk relaxt gaan. Planning vandaag is om in Digoin te eindigen. Dit is een prachtige plaats, net buiten de Bourgogne waar we al een aantal keren op de camperplaats hebben gestaan. Het ligt aan de Loire en de tijd heeft daar werkelijk stil gestaan. ’s Avonds is het een vrijplaats voor spreeuwen en tot zonsondergang is het een gekwetter van jewelste.  Gaandeweg de rit besluiten we om de reis in te korten. Het is toch een reis van ruim 500km en eigenlijk vinden we dat vandaag teveel. We korten het padje in en we gaan ergens in de Bourgogne staan. De keuze was snel gemaakt: Chateau Premaux! Dit kleine kasteeltje is al jarenlang een camperplaats van de La France Passion organisatie en hebben wij vijf jaar geleden ontdekt. En daar gaan we nu al weer voor de derde keer heen. Zo gezegd zo gedaan. Vanaf de  camping de E25 weer opgedraaid en via Luxemburg naar Frankrijk. Op de A31 langs Metz richting Nancy. Vlak voor de Péage bij Nancy draaien we de A31 af. We hebben al weer genoeg snelweg gezien, gewoon stomvervelend. Nee, wij zijn inmiddels al zo’n vijf keer over de D974 gereden vanaf Nancy naar Dijon en vice versa en dat vinden we een prachtige weg. Het is een groot landbouwgebied met glooiende wegen en voert langs prachtige plaatsen zoals Neufchateau en Langres. Vooral Langres wil ik nog een keer gaan staan maar het komt er nooit van. Bij Dijon zijn we lichtelijk in verwarring omdat alles in de wegwerkzaamheden staat. Je moet weten, wij rijden nooit klakkeloos op de navigatie. Navigatie is mooi om te weten hoe laat je er ongeveer bent maar navigeren doe je met een kaart. Heb je echt minder verrassingen. Ik zal ongetwijfeld wel weer het nodige commentaar krijgen, maar met 120.000 km camperervaring door een groot deel van Europa denk ik te weten samen met Agnes wat het is.

Maar om 16:00 uur staan we toch maar weer op ons oude vertrouwde stekkie. De kasteelhond komt vol enthousiasme aangerend, alsof we elkaar jaren niet gezien hebben. Dat is ook zo, maar beleeft hij dat ook zo? Maar je wilt natuurlijk dat hij enthousiast op jou af kwam, alsof het een rendez-vous zou zijn dat we jaren niet beleefd hebben. Dat gevoel! Afijn de volgende camper komt aangereden en Woefie ook weer wild enthousiast daar naar toe. Oh,oh, oh wat ist-ie lief, voor iedereen! Gewoon, is er nog wat te knabbelen bij jou? En hij heeft groot gelijk. Eigenlijk is het een perfecte gastheer!

Op Chateau Premaux weer een heerlijke proeverij gedaan en met 80 euro wijn terug naar de camper. De witte wijn afrekenen op het linker PIN apparaat en de rode op het rechter PIN apparaat. Wit is omzet voor de een en rood voor de ander. Tja simpele business.

Dan ging het er toch van komen. We gingen eindelijk eens lekker zitten, boekje erbij (thanks Sandra: goed boek!) en onze pas gescoorde witte wijn, een frisse Chardonay, verorberen. De Chardonnay is heerlijk! Het is een echte wijn om zo te drinken, perfect voor bij warm weer met een vleugje citroen smaak. En toen kwam Agnes met de eerdere melding.

Dit viel voor mij in de categorie “ hoe is het mogelijk! De wonderen zijn de wereld nog niet uit!:  Mijn echtgenoot heeft het warm.

En nu bent u weer helemaal bij….

Helemaal geupdate met ons avontuurlijke leven.

Wij koken vandaag makkelijk, we koken namelijk helemaal niet. We hebben een kant en klare Lasagna van de Aldi in de oven gemikt en deze afgeblust met een Merlot.

Inmiddels is het 22:00 uur geweest als Le Patron aanvangt met zijn memoires en gaan we ons voorbereiden op de volgende etappe.

Oui! Le Tour de famille Slippens.

A Bientot om in stijl te blijven.