Op de E6 richting het Noorden

42 graden in Noorwegen.

Ja inderdaad. ‘s Morgens om 9:00 uur tijdens ons ontbijtje in de volle zon was het 42 graden. In de schaduw 22 graden. Ik kan me vakanties herinneren in Frankrijk dat het een stuk minder was.

We hebben prinsheerlijk geslapen op de camping in Hokksund. Om 8:00 uur hoor je alleen de vogels. We maken ons klaar voor de volgende rit. Planning is als volgt: We gaan naar Hønefoss en vandaar richting Gjøvlik. En dan zitten we op de beroemde E6 richting Lillehammer. Daarvandaan een stuk richting Trondheim en onderweg zullen we langs de E6 een plek voor de nacht zoeken. We hebben genoeg water aan boord. Toilet en vuilwater tank is leeg dus we kunnen sowieso twee tot drie dagen wild staan. En dat heeft toch altijd zo onze voorkeur.

De camping ligt aan de 35 komen we achter als we er af rijden. Nog even diesel tanken en het gas er op. Het is 9:50. Die 35 is ook weer een lekkere weg en sommige stukken 3 baans. Dus een wisselstrook in het midden als snelle baan bij het klimmen. Iets wat je wel vaker ziet in de bergen. Het schiet lekker op. Vanaf de 35 gaan we RV4 op en dat is ook weer een prachtige weg om te rijden. We hebben tijdens het rijden een video gemaakt dus kijk even op de video pagina.

Om ongeveer 12:00 uur draaien we de E6 op. Trondheim 382 km. Dus nog even te gaan. Een afwisselende weg maar je moet heel erg op je snelheid letten. Die wisselt continue en dat is iets waar Tim me voor gewaarschuwd heeft. De Garmin geeft het echter elke keer keurig aan. Pling en je kijkt weer even op het display. Snelheidsbord in aantocht en ja hoor. Negeer je de limieten dan kun je in Noorwegen nog wel eens van een koude kermis thuis komen. Bij ons zijn de boetes niet mals maar daar helemaal niet. Na ongeveer een twee uur rijden begint het landschap te veranderen. Het wordt ruiger en we beginnen te stijgen. Ik probeer ook vast te stellen of dit een traject is om in de winter te rijden. Tot nu toe lijkt het me goed te doen. Maar ik heb al genoeg verhalen gehoord van anderen dat het richting Trondheim echt anders wordt. EN inderdaad. Voorbij Dombas gaat het stijl omhoog. Daar kom ik ook de slagbomen tegen die dicht gaan bij zware sneeuwval. Men verzamelt daar een aantal voertuigen en uiteindelijk gaat er een colonne omhoog met voorop een sneeuwschuiver. Dat schijnt best wel pittig te zijn. Voorbij Dombas komi k nog zo’n slagboom tegen en klaarblijkelijk is het opgedeeld in trajecten. Maar ik wordt toch wel nieuwsgierig hoe dit nu in de praktijk is. We zitten inmiddels al boven de 1000 meter hoogte en het landschap begint snel te veranderen. Onderweg langs de E6 prachtige rustplaatsen. Agnes en ik besluiten om een plek te kiezen waarbij de camper wat verder weg staat van de weg. Dit i.v.m. het lawaai. En die plek vinden we bij Hjerkinn. Trondheim nog 180km.

Op locatie trekken we onze wandelschoenen aan en hobbelen we het gebied achter ons in. Dit is ook typisch zo’n gebied dat volgens mij de afgelopen 1000 jaar niet veranderd is. Grote zwerfkeien, ongetwijfeld uit de laatste ijstijd. Vele mossoorten, snelstromende beekjes. Natuur in superlatieven. We komen terug bij de camper en gaan een borrel drinken (we zijn laat vandaag) en rond 21:30 gaan we eten.

Vandaag toch weer 400km gereden. Inmiddels zitten we al 1777 km van huis, hebben we al ruim 200 liter diesel getankt, wordt het ’s avonds kouder en zijn wij hebben wij het prima naar ons zin.  Morgen naar Trondheim en vervolgens door richting Moi Rana. Dan kunnen we RV17 op.

Als ik uit het raam kijk om 00:15 is het richting het noorden al een stuk lichter als richting het zuiden. Zouden we morgen al de middernachtzon meemaken? We gaan het beleven……

Zaterdag 3 augustus.

Om 10:00 uur vertrekken we richting Trondheim. Het is 12 graden om 9:30. Wat een verschil met gisteren. Langebroeken aan en onze vesten uit de kast. Gelukkig kan rond de middag de lange broek weer uit en ons standaard tenue, korte broek en T shirt weer aan. Na Trondheim richting Steinjker op de E6 en we blijven maar doorrijden richting het Noorden. We hebben Ronald en Marijke, ook Noorwegen gangers, een SMS gestuurd. Of we ze nog ergens gaan treffen. Krijgen we te horen dat ze al thuis zijn. Camper is gecrasht op de Lofoten. Een heel verhaal maar dat valt buiten het bestek van ons reisverslag. In ieder geval, datgene wat zij hebben meegemaakt kan ook ons gebeuren en een gewaarschuwd mens telt voor twee.

De weg is niet zo spectaculair als gisteren dus geen fotomateriaal van vandaag. Maar we zijn nog veel tegoed zullen we maar denken.

We zijn weer op zoek naar een camperplaats langs de E6 maar dat valt vandaag niet mee. Om 16:30 geef ik Agnes aan dat ik het welletjes vind. We hebben weer bijna 400km gereden en het is mooi geweest. Het is ook schitterend weer en ik wil daar toch nog even van genieten. Agnes is het helemaal met me eens. Op de Garmin gekeken naar camperplaatsen in de buurt maar niets dichtbij. Dan toch maar een camping. En die vinden we uiteindelijk bij Langnes.

Een keurige camping met WiFi. En dat vinden we toch wel fijn om dat bij de hand te hebben. Kunnen we de site updaten, kranten downloaden en mail bekijken. Het blijkt zelfs dat Netflix werkt op de Ipad. Zal ik toch nog even een serietje pakken?

We vinden in het toiletgebouw een wasmachine en vragen bij de receptie een munt.

“You can use it. It’s free”. En als rechtgeaarde Hollander laat je je dat geen twee keer zeggen  niet waar. Dus morgen gaan wij weer met een volledig schoongewassen PSU weer op stap.

Het is inmiddels kwart voor tien ’s avonds en nog volop licht. Morgen vertel ik je of we nu in de middernachtzon zitten.