Dat hebben wij weer……………

Zondag 3 augustus

Inderdaad dat hebben wij weer. De Fiat laat ons wederom in de steek.

Op de zondagmorgen vertrekken wij om 10:00 uur uit Langnes. Langnes ligt vlakbij Grong. Dat was ik gisteren vergeten te vertellen. Dat is wel te vinden op de kaart. We willen vandaag voorbij Mo i Rana komen om maandag RV17 te gaan rijden. Het is warm en het is erg rustig  op de  weg. Sowieso ervaren wij Noorwegen als een land van rust. Heel anders dan bv Frankrijk waar je altijd geluid hoort. Hier kun je gewoon alleen maar stilte horen. Wij ervaren dat als heel aangenaam.

De E6 is op zich een vreemde weg. Het is een  Europese verbindingsweg maar er zijn toch stukken bij waar twee vrachtwagens elkaar niet kunnen passeren. Zeker in de bergetappes is het niet makkelijk. We komen langs Trofors, we rijden richting Mosjoen. Onderweg stoppen we ook een aantal malen om koffie te drinken, even een hapje te eten (Hotdogs, made in our camper, met mayo, ketchup en uitjes. Heerlijk!!!) en we naderen Mosjoen. Na Mosjoen gaan we weer de bergen in en komen weer langs slagbomen die in de winter vaak gesloten worden. In colonne gaat het dan met een sneeuwschuiver voorop naar boven toe. Dit moet in de winter een hele indrukwekkende omgeving zijn. Ik hoor naderhand van een Noor in Mo i Rana dat op dat traject sneeuwallen zijn van 2 meter hoog. We gaan door een tunnel van 8,6km lang. Er komt geen eind aan.

Vijf km voor Mo i Rana vinden we een informatiepunt over de Arctic Circle. Even kijken. Ik vind het daar naar diesel ruiken. Agnes vraagt nog of dat van ons is. Ik kan het me niet voorstellen en zie verderop een benzinestation staan. Ik zeg dus dat het daar vandaan komt. Achteraf was dat station al niet meer actief en kwam het wel degelijk bij ons vandaan. Maar daar komen we een minuut later achter.

We draaien weer de weg op en reeds na 50 meter houdt de motor er mee op. We rijden langzaam bergafwaarts. Je moet je voorstellen dat de stuurbekrachtiging ook steeds minder wordt. Dit geldt ook voor de rembekrachtiging. Maar uiteindelijk vinden we een uitwijkstrook. En daar de camper maar neergezet. Ik zie inderdaad lekkage maar kan niet gelijk zien waar het vandaan komt. Zeker een half uur onder de camper gelegen maar kan niets zien. Ik ruik wel diesel. Alles zit ook zo krap ingebouwd, dan denk ik toch vaak aan een vrachtwagen waar je gewoon de cabine omhoog pomp. Ondertussen de ANWB gebeld en na een anderhalf uur komt er een sleepwagen. De chauffeur stelt voor ons naar Mo i Rana te brengen. Hij weet een goede garage. De dichtstbijzijnde Fiat garage is 250km verderop dus dat is geen optie. En we hoeven niet perse een Fiat garage maar een goede monteur. Afijn om 17:00 uur staan we bij de garage. Er is een monteur bezig, voor een eigen klusje en hij geeft aan dat er morgen gekeken wordt in de planning. We zijn moe, teleurgesteld maar ja, bij de pakken neerzitten is ook geen optie. Morgen zien we wel weer verder. We gaan maar een borrel nemen, hapje eten in de camper en maar lekker lezen. Wekker om 7:00 uur gezet om morgen op tijd bij de receptie te zijn.

maandag 4 augustus

Ik ben al om 5:00 uur wakker. Val toch weer in slaap en om 7:00 gaan we koffie en thee zetten. Ons vaste patroon, alleen het tijdstip is wat ongelukkig in een vakantie. Voor 8:00 uur is de receptie al bemand en ik leg mijn verhaal uit. De man bij de receptie is ook de eigenaar en hij gaat in de planning kijken wat er mogelijk is. Ook hier is het vakantie. We hebben geluk, er wordt een afspraak gecanceld en men heeft vandaag tijd voor ons. Nou had ik mij al op het ergste voorbereid. Agnes zei gisteravond nog dat ik voor de vakantie had gezegd dat alleen de brandstofpomp nog kapot hoeft te gaan en dan hebben wij ongeveer alles gehad de afgelopen drie à vier jaar.

Om 9:30 rollen we met een aantal monteurs de camper naar binnen. De monteur in kwestie heeft vaker aan Fiat gesleuteld. Contact aangezet en het drupt gelijk diesel. Dit is ten gevolge van een klein pompje dat in de brandstof leiding zit en er voor zorgt dat de brandstofpomp altijd voldoende brandstof krijgt. Ik hoopte dat die stuk was want die heb ik als reserve bij me. Eerst denken we dat het een slangenklem is maar dat ziet er allemaal goed uit. Dan zien we dat de diesel gewoon uit de pomp drupt langs een pakking. Ja dan moet alles er af en waarschijnlijk is de pomp niet goed meer. Dan wordt het zoeken waar er in Noorwegen nog een brandstofpomp rondzwerft. In Bodø en in Grong, de dichtsbij zijnde ligt niets. In Drammen bij Oslo is er een pomp voorradig en die wordt nu ingevlogen. Vergeet niet, Oslo ligt 1000km vanaf Mo i Rana dus bijna alls gaat hier per vliegtuig. Even nog geïnformeerd naar de prijs, dat is bepalend voor de hoeveelheid whiskey die ik vanavond tot me moet nemen om bij te komen maar het klinkt redelijk. Dus met een beetje geluk komt de pomp morgen binnen en kunnen ze deze er in sleutelen maar dat kan zomaar een dag extra kosten, afhankelijk van het tijdstip van binnenkomst. Ik vraag ook nog aan de eigenaar of het past in zijn planning en hij merkt op dat ze het gewoon pas maken. Super gewoon, wat een verschil vorig jaar toen wij een defecte dynamo hadden in België. Toen wilde niemand ons helpen. Nee hoor, geef mij maar Noren en Zweden

Het begint zacht te regenen, om de sfeer compleet te maken maar wij hebben verder een prima stemming. Wandelschoenen tevoorschijn gehaald en wij gaan Mo i Rana maar eens bekijken.

De rest van de dag zullen wij rustig aan doen en voornamelijk wat lezen.

Inmiddels lopen we in Mo i Rana en vinden een hotspot bij een hotel. De Mb’s van onze telefoon gingen wel erg hard. Het is prachtig weer en we genieten van onze verplichte relaxte dag.

Bij de volgende update hoop ik te vertellen dat we weer onderweg zijn. We kregen net bij de garage te horen dat de pomp onderweg is dus het gaat de goede kant op. Zo dadelijk gaan we een uur wandelen en zijn we weer bij de camper. Ik verwacht dat het happy hour een uurtje vroeger is als een normale reisdag. Vinden we helemaal niet erg……………………..