Pastachoca beregoed.

He, wat is dat nou weer voor onzin? Dit wordt een verhaal over Nutella en beren. Nieuwsgierig? Lees gauw verder……………………..

Dinsdag 12 augustus

Na onze nacht in Funäsdalen hebben we eigenlijk besloten om gelijk door te reizen. We wilden een wifi hotspot hebben om ons verhaal te uploaden naar ons blog en het weer was ook niet echt geweldig. Dus kortom time to leave. We hadden bedacht om maar eens richting Mora te gaan, een rit van een kleine 300km. Onderweg tijdens het tanken ontdekte Agnes een wifihotspot en dus gelijk de wifiversterker aan. Toen hadden we voldoende signaal om de krantjes te downloaden, mail te bekijken en de upload te verzorgen van de artikelen, video’s en foto’s voor het blog. De hotspot was wel retetraag (excuséz le mot). Het filmpje van 350Mb kostte een dik half uur. Maar goed, geduld is een schone zaak. En het weer begint te veranderen: de zon breekt door. Het wordt zowaar prachtig weer. Dat hadden we niet meer verwacht want de voorspellingen waren niet best voor de komende dagen.

Toen weer verder rijden en na 150km zaten we weer op de beroemde E45. Linksaf naar Östersund was het 165km. Om je een idee te geven, we hebben een omweg gemaakt van ruim 300km om weer op deze weg te komen. Maar met onze belevenissen van gisteren was dat zeker de moeite waard.

Richting Mora begint het landschap te veranderen. Ik vind het liefelijker worden. De grote rotspartijen veranderen. We gaan langzamerhand richting de provincie Värmland. (spreek uit als wermland). Dit is samen met de provincie Dalarna toch de populairste bestemming voor het toerisme. Veel wintersportmogelijkheden. Onderweg kom je waarschuwingsborden tegen van overstekende sneeuwscooters. Heb ik maar genegeerd. Dat risico durfde ik wel te nemen. We zagen de eerste rendieren in de wegkant. We beginnen ook de Nederlanders in grotere getalen tegen te komen. Mora is vanaf Oslo goed te berijden, denk aan een afstand van zo’n 300km. Dat is voor de wintersport echt goed te doen. Vanaf Denemarken of Duitsland een ferry met overnachting en de volgende morgen na de middag rol je daar binnen. Een heel goed alternatief voor Oostenrijk en veel meer sneeuwzeker. En veel meer winteractiviteiten. Oostenrijk is skieën, snowboarden en langlaufen. In Zweden ook nog sneeuwscooteren, sneeuwwandelen (die tennisrackets onder je voeten), ijsvissen, huskytochten en met een beetje geluk kun je in Mora al het Noorderlicht meemaken. Als je denk in termen van After ski parties, ja, ga dan naar Oostenrijk. Dat is hier een dure hobby denk ik.

De toeristen komen nu om te raften, vlotvaren, wandelen, kanoën, vissen en ik zal vast het nodige vergeten. Het is een prima bestemming, dat kan ik je beloven.

Maar goed wat gaan wij daar doen. Agnes en ik hebben besloten om in Orsa, dat naast Mora ligt het Berenpark te bezoeken. We hadden gelezen dat dit echt de moeite waard is, dus dat gaan we beleven. In ieder geval, tweede helft van de middag arriveren we in Mora op een camperplaats. Geen faciliteiten maar een prima plek om te staan met uitzicht op het Siljanmeer. Het is weer happyhourtijd dus een goed moment om een alcoholische barrière te slechten. De hele avond is het stil en ik begin nou toch wel de irritatie te krijgen dat we geen TV hebben. Toen maar weer in mijn boek gedoken en na 100 bladzijden stort ik zo ongeveer om. Morgen weer een dag.

woensdag 13 augustus

We slapen weer eens uit. Nou moet je je niet voorstellen dat we pas tegen 10:00 uur wakker worden. Nee meestal 7:00 uur ben ik wakker. Even lezen, 8:00 uur koffie en thee maken en om 9:00 uur gaan we douchen en ontbijten. Dan afruimen, afwassen, alles op zijn plek en vast zetten en dan gaan we rijden. Voor 10:30 tot 11:00 zijn we meestal niet weg. Uiteindelijk om 11:30 gaan we vandaag rijden naar het Björnpark. Al met al toch nog een ritje van 25km en we gaan zeker 300 meter omhoog.

Het park is werkelijk schitterend. Het bestaat uit voornamelijk een aantal kolonies verschillende soorten bruine beren. De dieren hebben werkelijk alle ruimte en het is geen Artis bedoening. Alles keurig onderhouden. Het voederen gaat prachtig. De verzorgers kieperen een ton vis in een vijver en de dames en heren beer mogen ze zelf gaan vangen. Een leuk schouwspel en ik heb er een filmpje van gemaakt. Zeker de moeite waard om even te gaan kijken.

Verschillende dieren van Lynx, Pool jachtluipaarden tot en met Siberische tijgers. Er is ook een troep wolven en het is gewoon fenomenaal wat voor een gelijkenis deze beesten toch met onze honden hebben. Zeker met herders, ik heb er van genoten.

Wat de meeste indruk op mij maakte was een speciaal gedeelte van het park, Polar World. Dat moest ik zien, als liefhebber van de arctische gebieden. Uiteraard de ijsbeer staat daarin centraal, echter het gaat hier ook om de Noordpool op zich. Als je ziet hoe de Noordpool de afgelopen drie jaar is geslonken, denk ongeveer aan een derde binnen drie jaar tijd dan is dat op zijn zachtst gezegd verontrustend. Als er nu nog iemand rondloopt die beweert dat die Global Warming wel meevalt, dan mag je echt afvragen of hij/zij wel voldoende geïnformeerd is. Dit is echt een ramp aan het worden. Maar ja, moet ik nu als een herder Mother Earth gaan bewaken. Ik wil alleen maar eenieder er op wijzen dat we een aantal zaken toch echt serieus anders aan dienen te pakken.

Agnes en ik hebben een prachtige middag gehad. De entreeprijs van 240 SEK pp, ongeveer ruim 25 euro is het dubbel en dwars waard. En een kop koffie kost daar ook niet de hele wereld. Kunnen ze nog wat van leren in NL. We besluiten om terug te gaan naar de camperplaats in Mora. We hebben voldoende water aan boord en de afvalwatertank is nog niet op de helft. Morgen gaan we weer verder naar het zuiden.

Donderdag 14 augustus

Hedenochtend zelfde ritueel als gisteren met een klein verschil. We worden gewekt met geroffel van de regen op de camper. En die klankkast die camper heet maakt het alleen nog erger. Resultaat? Je trekt het dekbed nog verder over je oren. Maar uiteindelijk ben ik toch zo moedig om de kou in mijn blootje te trotseren. Het is nl 12 (twaalf) graden in de camper en als één brok puur natuur zonder textiel moet ik je vertellen dat koffiezetten en thee maken dan toch echt op werken begint te lijken. Maar bikkel als ik ben trotseer ik dit en ga onverdroten voort om twee heerlijke dampende day-starters te vervaardigen. Bescheidenheid siert nietwaar?

De rest van het ritueel, zie de beschrijving eerder en we besluiten om vandaag lekkere broodjes uit onze eigen oven te gaan eten. Dus lekker eitje, 4,5 minuut gekookt, Kaiserbroodje met gerookte ham croissant met……………………………………………………PASTACHOKO!

Dat vind ik zo lekker. Ik zag een paar dagen geleden een pot Nutella in de Super, en die wilde ik hebben.

Agnes: “Wat denk je hoe duur dat hier is?”.

Lucien: “Interesseert me niks ik wil het”.

Agnes:  “Wat denk je wat die reparaties van de camper gekost hebben?”.

Lucien: “Al waren het vijf reparaties, ik wil die pot Nutella”.

U begrijpt, er was geen land met me te bezeilen. Die pot moest er komen en zo gezegd zo gedaan. We zijn inmiddels reisvaardig en we gaan op pad. Bestemming is Torsby en dat was in 2012 de meest noordelijke bestemming die we hebben gedaan tijdens onze wintervakantie hier in Zweden. We hebben toen hier in het bos ergens een Huskytocht gedaan en dat was superleuk. Onderweg nog even bij Lidl geweest voor de nodige boodschappen.  We belanden op een camping van alweer een Hollander. En inmiddels moet ik tot de conclusie komen dat we vandaag niet veel gedaan hebben.

Ook wel eens lekker. Morgen gaan we een tocht doen in het bos onder begeleiding van Kirstin van Knut camping. Ook weer een stel Hollanders. Gaan we ervaren wat stilte is. We laten ons verrassen. Inmiddels komen we er ook achter dat onze laatste week is aangebroken. Volgende week donderdag zijn we al weer thuis. We moeten dinsdag in Langesund zijn voor de terugreis dus maandag willen we nog even langs Oslo. Daar is een groot camperpark en dat wil ik wel eens zien.