Richting Hirsthals

Dinsdagochtend vertrokken vanuit Struer in noordelijke richting. In een vorig artikel van ons hebben we verschillende opties ter beschikking gekregen. Op aanraden van Tim en Ina Jongkees werd ons aanbevolen te gaan kijken op het Slettestrand nabij Fjerritslev. Ik wilde echter ook kijken bij Blokhus omdat je daar met de camper over het strand kan rijden naar Lokken(er moet een streepje door de o maar die kan ik niet vinden!). Dit was ook een aanrader van Tim en Ina. Maar dan weer terug naar Ferritslev is weer 25km. Dus hebben we besloten om ’s nachts te gaan staan op een camperplaats in Hjorring. (ook weer zo’n streepje door de o). Een goed startpunt de volgende dag naar Hirsthals. Maar wel eerst naar het strand!  Dus om ongeveer 11:00 uur vertrokken vanuit Struer. Na ongeveer 10km kwamen we de vuurtoren tegen die Tim en Ina ons hadden aanbevolen als overnachtingsplek. Werkelijk een schitterende locatie. We rijden in West Denemarken wat behoorlijk agrarisch is. Vele hectares tarwe. Ik vind dit gebied erg lijken op de streek Marne in Frankrijk. Dat is het gebied vanaf Langres naar Nancy. Na verloop van tijd ga je door een streek die schijnbaar regelmatig onderwater loopt met ik denk springtij. Links en rechts droog gelegen  vlaktes met vele vogels. Dit lijkt wel op Lauwersoog vind ik. Verderop richting Ferritslev komen we in een bosgebied dat daarentegen weer Zweeds aandeed. Kortom een hele gevarieerde rit. Denemarken is een prachtig land en we zullen hier nog eens langer moeten blijven. Eigenlijk willen Agnes en ik nog een keer een rondje Denemarken maken in een week en zullen we gegarandeerd weer over deze weg  rijden. Dus onthouden, vanaf de Duits/Deense grens naar het westen en dan gewoon de kustweg richting Hirsthals en Frederikshavn volgen.

Na ongeveer twee uur rijden zijn we bij Blokhus. Blokhus is een echte badplaats en mijns inziens een hoog Callantsoog gehalte. De wijze waar je daar naar binnen rijdt, de bochten die je maakt heeft veel overeenkomst.

En dan….. Dan sta je zo met je camper op het strand. Iedereen rijdt er met zijn auto en camper langs de vloedlijn, plekje gevonden, handdoekje neerleggen, parasolletje in de grond, koelbox eruit, zitten/liggen en dom kijken. Helemaal geweldig! Kunnen ze nog wat van leren In Egmond aan Zee. Dan werden er trouwens onmiddellijk parkeermeters geplaatst kan ik je vertellen…..

Tim had aangegeven dat ook wij met onze 5000kg camper over het strand konden rijden maar ik voelde wel af en toe dat mijn wielen doorsloegen. We durven het niet verder aan.  Agnes stelt voor om de gewone weg terug te nemen. Een wijze vrouw met een wijs besluit zullen we maar denken.

Toch nog even kijken bij Lokken (ook daar weer dat streepje he), de andere kant van het strandtraject volgens Tim.  En wat is het daar mooi. Veel meer ruimte en geen badplaatstoestanden. We racen zo het strand op. Zeker een kleine kilometer gereden en daar staan we bij een klein brugje over een kleine mui. Met een 4x4 zou je gewoon door die kleine mui heen crossen maar het kan te gek met onze modale huis-tuin en keukencamper dus dat maar even niet gedaan.  En de staat van het bruggetje is van dien aard dat het verstandig is om er niet over heen te gaan. Een klein stukje terug en toen de camper maar geparkeerd op het strand.  Je raad het al, stoelen eruit en zitten. Dit is niet de eerste keer dat wij op het strand staan. In Spanje en Frankrijk hebben wij dat ook al diverse keren gedaan en het blijft een hele speciale ervaring. Na een aantal uren toch maar besloten richting Hjorring te gaan (ja,ja, streepje ik weet het) en daar de nacht doorgebracht. Oh by the way, de camper is net een zandbak geworden dus we hebben nog een schoonmaakklusje.

Woensdagmorgen een beetje uitgeslapen en om 13:00 uur maar eens langzamerhand richting Hirsthals gereden. Tim en Ina hadden gezegd dat rechts van de ferry toerit ook een zandstrook was waar je met de camper kon staan. Eerst vonden we deze niet maar na een wandeling zowaar toch gevonden. Je moet eerst over een terrein rijden waar de truckers hun trailers tijdelijk plaatsen en daarachter is de toerit. Camper neergezet in een soort duinpan. Ook hier zou je zo je vakantie kunnen vieren. Zon, zee en strand. Alleen af en toe water tanken, vuil water lozen bij een sani en boodschappen doen. De zonnepanelen doen hun werk en je bent dan van alle gemakken voorzien. We hadden bij de Colorline al geïnformeerd vanaf hoe laat we konden inchecken. We wilden graag als eerste de ferry op, ben je als je geluk hebt ook de eerste die er weer vanaf mag. Deze keuze is achteraf bekeken cruciaal geweest. Dus om 16:30 ons gemeld en we waren de eerste camper. Dan volgt het proces van wachten. Niet mijn sterkste eigenschap.

Boek lezen, wachten en uiteindelijk om 20:10 gingen we aan boord en strak 21:00 vertrokken we. Punktliche Noren die boys van de Colorline.

Drie uur later arriveren we in Kristiansand en daar wacht ons nog een oponthoud. Noorwegen heeft inmiddels sinds een week een terreurdreiging en werkelijk alle voertuigen die van de boot komen worden gecontroleerd. Eerst alle personenauto’s. Daarna alle campers en caravans. De politiemensen die ons controleerden waren geen misselijke jongens. In gevechtspakken, met automatische wapens. Ze moesten in onze camper kijken en zo gingen ze alles na. Er werd dus echt grondig gezocht. Respect voor die boys. Tja, en Agnes werd niet geclassificeerd als terrorist dus we mochten door.

Wij hadden gepland om te gaan staan bij de Promenade van Kristiansand. Dit is een plek waar vaak campers staan die arriveren dan wel de volgende dag vertrekken. En er was nog één grote plek en één kleinere. De keuze om dus vroeg inchecken was dus de juiste geweest. Na ons hebben we nog minstens tien campers voorbij horen komen dus die mogen het ergens anders gaan proberen.

We zijn moe en na een biertje en een wijntje gaan we uiteindelijk om 01:45 eindelijk ons mandje in. Om 8:00 uur moeten we wegwezen of parkeergeld gaan betalen. Ik zet om 7:00 uur de wekker en dan maken we de keuze. Gaan we al weg of doen we rustig aan?

Voor nu welterusten……………………